peer to peer network (P2P) เป็นเครือข่ายคอมพิวเตอร์ธรรมดา เกิดขึ้นครั้งแรกในปลายทศวรรษ 1970 ที่นี่คอมพิวเตอร์แต่ละเครื่องทำหน้าที่เป็นโหนดสำหรับการแชร์ไฟล์ภายในเครือข่ายที่มีรูปแบบ ที่นี่แต่ละโหนดทำหน้าที่เป็นเซิร์ฟเวอร์ ดังนั้นจึงไม่มีเซิร์ฟเวอร์กลางในเครือข่าย ซึ่งช่วยให้สามารถแบ่งปันข้อมูลจำนวนมหาศาลได้ งานจะถูกแบ่งเท่าๆ กันระหว่างโหนด แต่ละโหนดที่เชื่อมต่อในเครือข่ายมีปริมาณงานเท่ากัน เพื่อให้เครือข่ายหยุดทำงาน โหนดทั้งหมดต้องหยุดทำงานทีละตัว เนื่องจากแต่ละโหนดทำงานอย่างอิสระ

ประวัติของเครือข่าย P2P :
ก่อนการพัฒนา P2P นั้น USENET เกิดขึ้นในปี 2522 เครือข่ายดังกล่าวทำให้ผู้ใช้สามารถอ่านและโพสต์ข้อความได้ ต่างจากฟอรั่มที่เราใช้อยู่ทุกวันนี้ มันไม่มีเซิร์ฟเวอร์กลาง ใช้เพื่อคัดลอกข้อความใหม่ไปยังเซิร์ฟเวอร์ทั้งหมดของโหนด หลังจากนี้ Napster ได้รับการพัฒนาซึ่งเป็นซอฟต์แวร์ P2P สำหรับการแชร์ไฟล์ สามารถใช้เพื่อแชร์ไฟล์เสียงได้เช่นกัน ซอฟต์แวร์นี้ถูกปิดเนื่องจากการแชร์ไฟล์อย่างผิดกฎหมาย แต่แนวคิดของการแบ่งปันเครือข่ายเช่น P2P กลายเป็นที่นิยม

ประเภทของเครือข่าย P2P :

1. เครือข่าย P2P ที่ไม่มีโครงสร้าง –
   ในเครือข่าย P2P ประเภทนี้ อุปกรณ์แต่ละชิ้นสามารถมีส่วนร่วมอย่างเท่าเทียมกัน เครือข่ายนี้สร้างได้ง่ายเนื่องจากอุปกรณ์สามารถเชื่อมต่อแบบสุ่มในเครือข่าย แต่เนื่องจากไม่มีโครงสร้าง จึงยากต่อการค้นหาเนื้อหา
2. เครือข่าย P2P ที่มีโครงสร้าง –
   ได้รับการออกแบบโดยใช้ซอฟต์แวร์ที่สร้างเลเยอร์เสมือนเพื่อวางโหนดในโครงสร้างเฉพาะ สิ่งเหล่านี้ไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะตั้งค่า แต่สามารถให้ผู้ใช้เข้าถึงเนื้อหาได้ง่าย
3. เครือข่าย Hybrid P2P –
   รวมคุณสมบัติของทั้งเครือข่าย P2P และสถาปัตยกรรมไคลเอนต์ – เซิร์ฟเวอร์ ตัวอย่างของเครือข่ายดังกล่าวคือการค้นหาโหนดโดยใช้เซิร์ฟเวอร์กลาง

คุณสมบัติของเครือข่าย P2P : เครือ
ข่ายเหล่านี้ไม่มีโหนดจำนวนมาก โดยปกติแล้วจะน้อยกว่า 12 โหนด คอมพิวเตอร์ทุกเครื่องในเครือข่ายเก็บข้อมูลของตนเอง แต่กลุ่มสามารถเข้าถึงข้อมูลนี้ได้ ต่างจากเครือข่ายไคลเอนต์-เซิร์ฟเวอร์ P2P ใช้ทรัพยากรและจัดหาให้ด้วย ส่งผลให้มีทรัพยากรเพิ่มเติมหากจำนวนโหนดเพิ่มขึ้น ต้องใช้ซอฟต์แวร์พิเศษ อนุญาตให้ใช้ทรัพยากรร่วมกันระหว่างเครือข่าย เนื่องจากโหนดทำหน้าที่เป็นเซิร์ฟเวอร์ด้วย จึงมีภัยคุกคามจากการโจมตีอย่างต่อเนื่อง ระบบปฏิบัติการเกือบทั้งหมดในปัจจุบันรองรับเครือข่าย P2P

วิธีใช้เครือข่าย P2P อย่างมีประสิทธิภาพ : ขั้น
แรกให้รักษาความปลอดภัยเครือข่ายของคุณผ่านโซลูชันความเป็นส่วนตัว ออกแบบกลยุทธ์ที่เหมาะสมกับสถาปัตยกรรมพื้นฐานเพื่อจัดการแอปพลิเคชันและข้อมูลพื้นฐาน ตรวจสอบภัยคุกคามความปลอดภัยทางไซเบอร์ที่อาจเหนือกว่าในเครือข่าย ลงทุนในซอฟต์แวร์คุณภาพดีที่สามารถรักษาการโจมตีและป้องกันเครือข่ายจากการถูกโจมตี อัปเดตซอฟต์แวร์ของคุณเป็นประจำ

ข้อดีของเครือข่าย P2P :

• เครือข่ายดูแลรักษาง่ายเพราะแต่ละโหนดแยกจากกัน
• เนื่องจากแต่ละโหนดทำหน้าที่เป็นเซิร์ฟเวอร์ ดังนั้นค่าใช้จ่ายของเซิร์ฟเวอร์กลางจึงถูกบันทึกไว้
• การเพิ่ม การลบ และการซ่อมแซมโหนดในเครือข่ายนี้เป็นเรื่องง่าย

ข้อเสียของเครือข่าย P2P :

• เนื่องจากไม่มีเซิร์ฟเวอร์กลาง ข้อมูลจึงเสี่ยงที่จะสูญหายได้เสมอเนื่องจากไม่มีการสำรองข้อมูล
• การรักษาความปลอดภัยของเครือข่ายทั้งหมดเป็นเรื่องยาก เนื่องจากแต่ละโหนดเป็นอิสระจากกัน

ตัวอย่างของเครือข่าย
P2P : โดยทั่วไปเครือข่าย P2P สามารถแบ่งออกเป็นสามระดับ ระดับแรกเป็นระดับพื้นฐานที่ใช้ USB เพื่อสร้างเครือข่าย P2P ระหว่างสองระบบ ประการที่สองคือระดับกลางที่เกี่ยวข้องกับการใช้สายทองแดงเพื่อเชื่อมต่อมากกว่าสองระบบ ที่สามคือระดับขั้นสูงซึ่งใช้ซอฟต์แวร์เพื่อสร้างโปรโตคอลเพื่อจัดการอุปกรณ์จำนวนมากผ่านทางอินเทอร์เน็ต