Time to live (TTL) คือ ระยะเวลาหรือ “hops” ที่แพ็กเก็ตถูกตั้งค่าให้อยู่ภายในเครือข่ายก่อนที่จะทิ้งโดยเราเตอร์ TTL ยังใช้ในบริบทอื่นๆ รวมถึงการแคชCDNและการแคช DNS

TTL ทำงานอย่างไร

เมื่อมีการสร้างและส่งออกแพ็กเก็ตข้อมูลผ่านทางอินเทอร์เน็ต มีความเสี่ยงที่แพ็กเก็ตข้อมูลจะถูกส่งต่อจากเราเตอร์ไปยังเราเตอร์อย่างไม่มีกำหนด เพื่อลดความเป็นไปได้นี้ แพ็กเก็ตได้รับการออกแบบโดยมีการหมดอายุที่เรียกว่าขีดจำกัดเวลาที่จะใช้งานจริงหรือขีดจำกัดการกระโดด แพ็กเก็ต TTL ยังมีประโยชน์ในการพิจารณาว่าแพ็กเก็ตมีการหมุนเวียนนานแค่ไหน และอนุญาตให้ผู้ส่งได้รับข้อมูลเกี่ยวกับเส้นทางของแพ็กเก็ตผ่านทางอินเทอร์เน็ต

แต่ละแพ็กเก็ตมีที่สำหรับเก็บค่าตัวเลขที่กำหนดว่าควรเคลื่อนที่ผ่านเครือข่ายต่อไปอีกนานเท่าใด ทุกครั้งที่เราเตอร์ได้รับแพ็กเก็ต เราเตอร์จะลบหนึ่งรายการออกจากจำนวน TTL แล้วส่งต่อไปยังตำแหน่งถัดไปในเครือข่าย หาก ณ จุดใดก็ตาม จำนวน TTL เท่ากับศูนย์หลังการลบ เราเตอร์จะทิ้งแพ็กเก็ตและส่งข้อความ ICMPกลับไปยังโฮสต์ต้นทาง

คำสั่งเครือข่ายที่ใช้กันทั่วไป ping และ traceroute ทั้งคู่ใช้ TTL เมื่อใช้คำสั่ง traceroute สตรีมของแพ็กเก็ตที่มี TTL ตามลำดับที่สูงขึ้นเรื่อยๆ จะถูกส่งผ่านอินเทอร์เน็ตไปยังปลายทาง เนื่องจากแต่ละขั้นตอนในการเชื่อมต่อเป็นจุดหยุดสุดท้ายสำหรับหนึ่งในแพ็กเก็ต แต่ละตำแหน่งจะส่งคืนข้อความ ICMP ไปยังผู้ส่งหลังจากทิ้งแพ็กเก็ต เวลาที่ใช้สำหรับข้อความ ICMP ในการส่งคืนไปยังผู้ส่ง จะถูกใช้เพื่อกำหนดระยะเวลาที่ใช้ในการส่งไปยังแต่ละฮ็อพที่ต่อเนื่องกันในเครือข่าย